We Staan op een Kruispunt
Wij zijn op een bijzonder moment in de geschiedenis aanbelandt, we zitten in een transitie, of we willen of niet, we staan op een kruispunt en moeten kiezen welke kant we op gaan. Als mensheid, maar omdat dat niet mogelijk is, daarom als mens. Jij en ik dus. En ja, ik weet dat elke generatie denkt dat ze meer weet dan de vorige en slimmer is dan de komende, maar in dit geval is het echt voor het eerst in de menselijke geschiedenis dat wij wetenschap gaan combineren met ‘religie’ of beter gezegd spiritualiteit.
Dat we metafysica, dat wat we nu nog het bovennatuurlijke noemen omdat we het niet verklaren kunnen met de huidige natuurwetten, mee gaan nemen in een nieuw wetenschappelijk model. Eentje die ons mens- en wereldbeeld volledig gaat veranderen..
Nu de moderne kennis onomstotelijk heeft aangetoond, door middel van kwantum onderzoek, kwantum mechanica, dat onze ‘realiteit’ niet de echte realiteit is, moeten we op een ander manier om naar onszelf en alles om ons te heen gaan kijken. (Kwantum toont aan dat op het allerkleinste niveau, het kwantum niveau, materie niet bestaat).
Het is ook een bijzonder moment, maar dan in negatieve zin omdat we als mensen op zoveel vlakken vastlopen, de ongelijkheid tussen mensen is groter dan ooit. 2 % van de Amerikanen heeft 80% van het geld in handen, doodsoorzaak nr 1 bij mensen onder de 30 is zelfmoord. Anti-depressiva gebruik is verdubbelt sinds Covid.
Overal heerst polarisatie, angst en hebben mensen trauma’s vanwege een doorgeslagen beeld dat alles maakbaar is, ook de biologie en de natuur. Dit sloopt ons. We denken dat we boven de natuur staan.
We hebben een systeem gecreëerd waarin we inmiddels in gevangen zitten
Een systeem waar alles om de ‘persoon’ draait, waarin ons personage alles is en we als persoon pas geslaagd zijn als we succesvol zijn, geld hebben, bezit hebben en, al is het maar een beetje, macht hebben.
Een systeem waar ‘die heeft het voor elkaar’ niets meer betekent dan dat diegene later rustig sterven kan met wat geld op de bank. ‘Genieten’, liefst de hele dag, is het hoogste doel geworden en daarvoor moet je soms hard werken. De enige beloning voor werken is geld en dat is je toegangskaartje voor de wedstrijd. Dan mag je meedoen.
Deze doorgeslagen wedstrijd naar persoons-status die veel veel meer verliezers dan winnaars oplevert, zorgt voor een betekenis crisis en een identiteitscrisis. We hebben onszelf in de val gelokt. We hebben een gevangenis van ons eigen leven gemaakt en lokken onze kinderen met dezelfde ’verhalen’ de afgrond in. Een wereld vol pillen om angsten te bestrijden en die samen met grote en mooie huizen slechts een dun laagje goud zijn die een bijna barstende bom afdekken. Onder dat laagje schijn bevinden zich diepe lagen ellende en wanhoop. Eigenlijk zijn we daarom allemaal verliezers, maar omdat de ‘winnaars’ stug blijven doen alsof ze gelukkig zijn, blijft wat zij hebben bereikt (op tv komen, een groot huis hebben, reizen, een schijnbare veiligheid gekocht door een inkomen, trophywives, hun rijkdom tonen op socials) een wensdroom voor alle komende medespelers en hele generaties kinderen na ons.
Alle problemen die de mensheid heeft en daardoor ook de aarde heeft zijn interpersoonlijke problemen. Door ons veroorzaakt enkel en alleen omdat we niet meer weten wie we zijn.
Het goede nieuws is dat we dit oplossen kunnen en het is niet eens moeilijk, maar daarvoor moeten we weer gaan geloven. Geloven in een andere versie van ons zelf.
In ons echte zelf. We moeten de persoon die we spelen loslaten of gaan inzien dat het slechts een rol is. En niet meer dan dat.
Oh, over synchroniciteit gesproken, nu op de radio; er is een onderzoek is gedaan naar het geluksgevoel van mensen. Verdeeld in ouderen en jeugd. Wat leren we; gebaseerd op het hebben van werk, hoeveelheid inkomen en gezondheid zijn we gelukkig. De balans tussen werk en vrije tijd vinden we goed. Jongeren zijn wat minder gelukkig vanwege het geen uitzicht hebben op een woning in deze tijd van krapte, maar die zijn dan weer gezonder.
Serieus? Dat is wat je geluk noemt? Dat is je onderzoek??
De leegte regeert en de ongelofelijke simpelheid waarmee we een mensenleven afdoen als geld hebben, een dak boven je hoofd en naast werk (zinvol of niet) wat vrije tijd. That’s it volgens onze overheid en van de meeste mensen die het pad volgen van hen om hen heen. Totdat ze vastlopen…
Een verandering is echt noodzakelijk willen we overleven
Op dit moment en met de huidige visie op leven, op de aarde, op het universum en op onszelf lopen we niet alleen vast maar zullen we als mensheid ook gaan eindigen.
Nu is dat ook precies wat er gebeuren moet, maar we hebben de kans dat zonder bloedvergieten te doen. De verandering begint bij ons zelf en binnen in ons. Het mooie is dus dat het bij jou en bij mij begint en er helemaal geen grote leider hoeft op te staan. Het enige wat je moet doen is ‘niet meer meedoen’, of ‘zo min mogelijk meedoen’.
De grote verandering heeft niets te maken met politici of grootgrondbezitters, deze mensen willen niet veranderen, want zij spelen nog steeds dat ze gelukkig zijn omdat ze denken winnaars te zijn in de wedstrijd die het leven geworden is. Ze geloven in de personen die ze spelen. De aangenomen rol van CEO, leider, of belangrijke deskundige heeft hen volledig overgenomen en er bestaat geen twijfel bij hen dat dit is wie ze zijn en wat ze zijn. Ze spelen hun rol met verve en voelen zich ook gelukkig zijn en ze tonen aan kinderen die nog wel open staan dat ze toch vooral ook hun pad moeten volgen. Want dan heb je veiligheid, geld, bezit, status en macht. Dan ben je iemand.
Het lokken van kinderen met spullen en een oneindige aandacht op alle kanalen, op tv, op Facebook, insta, snap en alle komende kanalen die allemaal hetzelfde doen; liegen
Onze kinderen denken dat de ouderen het wel zullen weten en volgen de regels zonder nadenken, terecht goedgelovig als ze zijn en vol vertrouwen. Om 20 of 30 jaar later te ontdekken dat ze in een soort van spel terecht zijn gekomen. Een boosaardig spel dat hoe dan ook naar destructie leidt en waar avatars, figuren met slechts één karaktertrek, bepalen of ze naar next level mogen.
Onze ik bestaat uit vele lagen van cognitie en we kunnen nooit veranderingen doorvoeren op de diepste lagen. Die bereiken we niet, die zijn wat ze zijn. Daar zijn we wie we zijn, instinctief zoals bij seksualiteit. Deze kun je niet veranderen in je ratio, het jongste deel van ons brein, de neo cortex. De lagen worden gebouwd vanaf onze geboorte maar voor een deel zitten ze er al. Het oerbrein heeft waarden en normen overgenomen uit de genen van je ouder en voorouders. Het oerbrein zorgt voor jou door miljoenen beslissingen te nemen elke seconde en je bewuste ik heeft er geen weet van. Het is onlogisch om te denken dat het hier enkel gaat om lichamelijke beslissingen zoals de werking van je hart, de nieren, je darmen en het delen van miljoenen cellen elke dag opnieuw.
Er zit een aangeboren basis mens in ons allemaal. Eentje die puur is en open staat. De lagen die erna komen nemen ons vaak over en we zien overal mensen die zichzelf rationeel noemen, emoties passen niet bij hen vinden ze. Cultuur ingegeven veranderingen, bijvoorbeeld jeugd die ergens bij wil horen door ‘anders’ te zijn en zich seksueel identificeert met iets anders dan gewoonlijk, is dan ook geen echte verandering, maar enkel voor de bühne. Je kunt je instincten niet veranderen, hooguit onderdrukken, maar dat geeft hoe dan ook problemen. Daarom hebben trans en non binaire mensen zoveel problemen. Ze geven de wereld om zich heen de schuld maar het probleem zit van binnen. In je ratio beslissen over je seksualiteit kan nu eenmaal niet. Je bent het of je bent het niet.
Dit kan grote persoonlijke problemen geven, want het is wederom een rol om te spelen en zoals altijd wanneer één rol over neemt verdwijnt het echte mens zijn. Dan slaan we door en verliezen we ons zelf en daarmee ook alle anderen om ons heen. Onbegrip en polarisatie als gevolg.
Mensen vechten liever voor het kleine beetje bezit wat ze hebben dan dat ze veranderen en begrijpen dat ze dit zelf in de hand hebben. Jouw leven is van jou en het zijn niet krachten buiten jou die jouw leven bepalen. Dat doe je zelf.
Slachtofferrol is een keuze, jij kiest ervoor om slachtoffer te blijven. Dat wil niemand maar toch doen zovelen het. Waarom? Omdat het ze een excuus geeft, een reden waarom ze falen ten opzichte van anderen om hen heen.
Maar je kunt ook beslissen niet meer mee te doen met het systeem, of zo min mogelijk.
Dat is wat ik doe.
Zelf-educatie is de enige echte educatie omdat je écht leert om het leren
Niet omdat je moet van een leraar of ouders, vanwege een verdienmodel, niet omdat je iets behalen wilt om geld mee te verdienen (een diploma is niets anders dan je inkopen in het systeem), niet omdat je imponeren wilt of slim wilt overkomen. Nee, enkel omdat je ‘weten’ wilt. Nieuwsgierigheid is de bron van creativiteit.
Weten om het weten en omdat die nieuwe kennis je ergens in de toekomst verbindingen zal laten leggen met je eigen leven. Dat bedoel ik met zelf-educatie en daarom moet je lezen. Lees de originelen en niet de filmpjes op Youtube, niet de uitreksels en al helemaal niet de aftreksels. Niet de figuren die het alleen voor het geld doen. Wat je zoekt is pure kennis en pure passie, zo echt en origineel mogelijk. Waarheid vind je enkel daar door jouw verhaal aan die kennis te verbinden. Het zal je oneindig inspireren. Het zal je een nieuw leven bieden.
Eigenlijk is zelf-educatie dus zelf-therapie…
Die lagen van cognitie zijn tevens lagen van perceptie
Hoe we onszelf en de wereld zien. Elke keer als we denken dat we dichter bij onszelf gekomen zijn is het gewoon weer een laag perceptie, de volgende illusie. We zullen moeten geloven dat we ergens voor staan en in ergens in geloven. Anders heeft het bestaan geen zin, want de werkelijke ik is geen ik maar een wij. Een eenheid die we slechts bereiken zullen wanneer we sterven. Zaak is daarom om de hoogst mogelijk haalbare versie van jezelf te zijn. Ook al is het slechts een versie laat die ene ik van belang zijn voor jouw persoonlijke groei en besef dat jouw groei ook groei is van Mind at Large, van iedereen om je heen, want jij en ik, zijn één.
Steken blijven in een personage, in pijn of verdriet is iets dat je zelf doet. Ga een laag dieper en de pijn verdwijnt naar de achtergrond. Trauma bestaat enkel in jouw reactie erop.
Kijk in de ogen van een ander en zie het universum terugkijken
Erwin is kunstenaar, componist, dichter, spreker, dagvoorzitter, creactivist en oprichter van SelfSo.
een online cursus over persoonlijke groei gekoppeld aan maatschappelijke verandering.
Check zijn lesprogramma:
